استعفای استاد نخبه دانشگاه شیراز در اعتراض به بی‌عدالتی‌ها
به گزارش جنوب پرس ، حدود یک سال پیش بود که داستان غم‌انگیز سه استاد نخبه دانشگاه شیراز بر سر زبان‌ها افتاد.
دکتر حامد مسندی و دکتر علیرضا مسندی که هر دو برادر بودند، در کنار دکتر علی حقدل مثلثی تشکیل داده که مورد غضب مسؤولان دانشگاه شیراز قرار گرفته بودند. حامد و علیرضا کارشناسی خود را در دانشگاه تگزاس با بالاترین معدل و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه معتبر کالیفرنیا در سن‌دیگو آمریکا اخذ کرده و چهار روز پس از اتمام تحصیل با چشم‌پوشی از پیشنهاد کار ۹۵ هزار دلاری، به عشق وطن و خدمت به مردم به ایران آمده بودند. علی حقدل هم تمام دوره تحصیلی خود از لیسانس تا دکتری را با رتبه‌های اول در دانشگاه شیراز پشت سر گذاشته و حافظ کل قرآن و به گواه دانشجویان از بهترین اساتید دانشگاه شیراز است. اما هر سه استاد جوان و نخبه دانشگاه شیراز با بی‌مهری‌های عجیبی مواجه شدند که علت آن ظاهراً مشخص نیست، جز اندکی حسادت!
*حسادت و دیگر هیچ
برادران مسندی و دکتر حقدل پس از آنکه مدت کوتاهی در دانشکده مهندسی مخابرات و الکترونیک دانشگاه شیراز حضور یافته و توانستند با توان علمی و اخلاق نیک خود در میان دانشجویان جا باز کنند، ابتدا از مشاوره و راهنمایی دانشجویان منع شده و پس از آن به‌طور کلی از از تدریس محروم شدند! آن‌ها حقوق هیئت علمی را دریافت می‌کردند، اما اجازه تدریس در هیچ کلاسی را نداشتند! این درحالی بود که نمره ارزشیابی اساتید بالاتر از ۴ از ۵ بود، حال آنکه سایر اساتید بخش همگی زیر ۳ بودند.
به گفته حامد مسندی، عدم پیروی از سنت بخش در خصوص تعیین نمره و معدل دانشجو که برخلاف عدالت بوده و مقاومت و ایستادگی نسبت به این مسئله با رعایت احترام به دانشجو، موجب دشمنی برخی اساتید و مسؤولان دانشگاهی شده که حتی با جعل سند به دنبال حذف این سه استاد بودند. مسندی در میزگردی که پیش از این در خبرگزاری فارس برگزار شده بود، در تشریح این موضوع گفته بود: «چون نمی‌توانستند ما را اخراج کنند، هیچ درسی به ما ندادند و حتی پروژه‌های ساده لیسانس هم برای ما منع شد و در جلسات بخش نیز دعوت نشدیم؛ از لیست اساتید برای دانشجویان ارشد و دکتری هم حذفمان کردند، درحالی‌که طبق قانون تا ۵ سال اجازه تدریس و فعالیت در دانشکده را داشتیم.»
*فعالیت هسته‌ای، خط قرمز
علی حقدل هم در پاسخ به چرایی بی‌مهری‌ها به خبرنگار فارس گفته بود: «در مقطع دکتری موضوع پایان‌نامه را در زمینه‌ای مرتبط با بحث هسته‌ای انتخاب کردم تا موجب تقویت حرکت علمی کشور در زمینه اقتدارآفرین هسته‌ای شود؛ اما این تصمیم با ناخشنودی و سنگ‌اندازی‌های مکرر اساتید مواجه شد.»
*جرم سنگین مصاحبه با خبرگزاری فارس!
علیرضا مسندی هم در همان میزگرد گفته بود: «ما در لیست سیاه آقایان بودیم و بزرگ‌ترین جرم ما ازنظر آن‌ها مصاحبه کردن با خبرگزاری فارس بود. مشکل ما از آنجایی شروع شد که کار غیرقانونی را قبول نکردیم، بله‌قربان‌گو نبودیم و نسبت به ظلم در حق دانشجو و خودمان اعتراض کردیم. قبلاً به گوش ما رسیده بود که در جلسات خصوصیِ رئیس بخش و دانشکده با دیگر اساتید پیمانی گفته شده این افرادی که روحیه استقلال‌طلبی دارند، باید فکری به حالشان کنیم تا از دانشگاه اخراج شوند.»
با ادامه یافتن بی‌مهری‌ها و محرومیت این اساتید نخبه از تدریس، دانشجویان هم در حمایت از ۳ استاد نخبه و جوانِ خود به میدان آمدند.
در ابتدا حدود ۳۰۰ نفر از دانشجویان با امضای یک طومار اعتراض خود به این مسئله را بیان کرده و در دی‌ماه ۹۶ این اتفاق تکرار شد و این بار بیش از ۵۰۰ نفر از دانشجویان دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز در نامه‌ای خطاب به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری خواستار رسیدگی به وضعیت ۳ استاد این دانشکده شدند. اما نه تنها پاسخی دریافت نشد، بلکه از سوی مسؤولان به انحاء مختلف تهدید هم شدند. کار به تجمع دانشجویی مقابل دانشگاه شیراز رسید، اما این نامهربانی‌ها ادامه یافت تا حکم اخراج نخستین استاد از این مثلث نخبگی رسماً صادر شد.
*اخراج بی‌ادبانه!
عجیب‌تر آنکه در نامه اخراج حامد مسندی که به‌طرز ناشایست و با ادبیاتی زننده ۴ روز مانده به نوروز ۹۷ صادر شد، نه تنها آمده است باید ظرف ۴۸ ساعت نسبت به تحویل کامپیوتر و میز و صندلی خود اقدام کند، بلکه حتی از این پس حق ورود به دانشگاه را هم ندارد!
خبر اخراج حامد مسندی به آن‌طرف آب‌ها هم می‌رسد. دکتر سیامک یوسفی که دکتراى خود را در سال ٢٠١١ از دانشگاه تگزاس و فوق دکترى را در دانشگاه‌هاى کالیفرنیا در لس‌آنجلس و سن‌دیگو گذرانده و هم‌اکنون نیز استاد دانشگاه تِنِسى آمریکاست، یکی از افرادی است که با انتشار نامه‌ای نسبت به اخراج این استاد نخبه دانشگاه شیراز واکنش نشان می‌دهد.
*اگر یک نفر مشابه مسندی در کل ایران سراغ دارید، بگویید
او در نامه‌ای خطاب به رئیس دانشکده برق دانشگاه شیراز می‌نویسد: «لطفاً در جواب این نامه اگر کسی را در شیراز نه، بلکه در کل ایران -از دانشگاه شریف گرفته تا دانشگاه تهران و …- می‌شناسید که در کارنامه کل دوران علمی خود، سه مقاله و تنها سه مقاله، در مجله «پمی» و دو کنفرانس در «آی‌سی‌ام‌ال» و «سی‌وی‌پی‌آر» داشته باشد، لطفاً نام او را به همه معرفی کنید تا همگان بر وجود چنین نوابغ تحقیقاتی که موجب اعتلای نام دانشگاه و کشورمان هستند، ببالیم. یقین دارم کمتر از اسم مرحوم دکتر لوکس‌ها نمی‌یابید!»
او در ادامه می‌نویسد: «اگر کسی درحوزه یادگیری ماشین و یا کلّاً هوش مصنوعی کار کرده باشد، می‌داند چاپ کردن مقاله در مجله «پمی» (PAMI) به چه معناست. باعث افتخار است که می‌بینم دکتر حامد مسندی شیرازی در چنین مجله‌ای، مقاله به نام خود دارد. تنها ذکر همین مقاله برای ایشان کافی است تا بدون مصاحبه در بهترین مراکز علمی دنیا جذب شود. اگر کسی در حوزه یادگیری ماشین و یا کلّاً هوش مصنوعی کار کرده باشد، می‌داند ارائه در کنفرانس‌های «آی‌سی‌ام‌ال» (ICML) و «سی‌وی‌پی‌آر» (CVPR) به چه معناست. دکتر حامد مسندی شیرازی با ارایه همین چند مقاله می‌تواند در عالی‌ترین شرکت‌ها جذب شود. تعداد سایتیشن‌های استاد جوانی که شما وی را اخراج نموده‌اید، عدد ۵۰۶ و تعداد سایتیشن‌های رئیس دانشکده عدد ۵۰۸ را نمایش می‌دهد. یعنی این استاد جوان تنها دو سایتیشن کمتر از مجرب‌ترین استاد بخش دارد. این یعنی سرمایه‌ای که باید پاس داشته شود و این به معنای عدم توانمندی دانشکده در پاس داشتن چنین سرمایه‌ای گران‌بهاست.»
*اوج مسئولیت‌پذیری: «برگردد خارج»!
اما پاسخ رئیس دانشکده برق به نامه دکتر یوسفی که از فرسنگ‌ها دورتر و از سرِ خیرخواهی برای کشور نوشته شده، کوتاه و کوبنده است! دکتر مهاجری که پیش از این، نامه اخراج حامد مسندی را امضاء کرده و حتی گفته بود وی دیگر حق ورود به دانشگاه را هم ندارد، این‌بار در واکنش به نامه استاد دانشگاه تِنِسى آمریکا می‌نویسد: «بهتر است ایشان به همان دانشگاه‌ها و مراکزی بروند که برایشان فرش قرمز پهن می‌کنند!»
*برگشت خارج!
اما حامد مسندی شیرازی هم که پیش از این گفته بود «اگر بخواهم فردا صبح می‌توانم نیویورک باشم»، بلافاصله پس از اخراج، عطای حضور در ایران را به لقایش بخشید و با پرواز از جنوب ایران به قلب آمریکا، به دانشگاهی در کالیفرنیا بازگشت که برای او فرش قرمز پهن کرده بودند.
این اتفاق تلخ بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های کشور داشت و امید می‌رفت مسئولان دانشگاه شیراز با مشاهده این تَبَعات سنگین رسانه‌ای، حداقل نوع رفتار خود با دو استاد دیگر را تغییر دهند. اما ظاهراً درب بر همان پاشنه می‌چرخد و متأسفانه دکتر علیرضا مسندی شیرازی که وی نیز از اساتید نخبه کشورمان است، مجبور به استعفا از سِمَت خود به‌عنوان استادیار و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شیراز شد.
این استاد نخبه نیز علیرغم فارغ‌التحصیلی از دانشگاه معتبر کالیفرنیا و تسلط کامل بر مباحث علمی و جلب رضایت دانشجویان، همچون برادرش حامد مسندی قید حضور در دانشگاه شیراز را زد.
*هیچ فریادرسی نیست
دکتر مسندی در نامه استعفای خود نوشته است به دلیل تمام بی‌عدالتی‌ها و ظلم‌هایی که در حق دکتر علی حقدل، دکتر حامد مسندی شیرازی و خودش در بخش مخابرات و الکترونیک دانشگاه شیراز انجام‌گرفته و نبود هیچ‌گونه مرجع بی‌طرف و مستقل در دانشگاه یا وزارت علوم که فارغ از ملاحظات باندی و سیاسی به فریادهای پی‌درپی آن‌ها رسیدگی کند، از سِمَت خود انصراف داده است.
این استاد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در شیراز تأکید کرد: برای احقاق حق خود از هیچ کوششی دریغ نکرده و در هر زمان و از هر مرجع قضائی و حکومتی در نظام مقدس جمهوری اسلامی برای اثبات مظلومیت و استیفای حقوق ازدست‌رفته خود و رسوایی و مجازات توطئه‌گران ظالم و بدخواهان نظام و حامی حذف نیروهای متعهد و توانمند و همچنین مسؤولین اهمال‌گر استفاده خواهم کرد.
وی در پایان تصریح کرد: عاقبت نهایی کار را به خداوند متعال واگذار می‌کنم، امید دارم که در آینده رویای به‌کارگیری تخصص و تجربه کسب‌شده در یکی از بهترین دانشگاه‌های دنیا برای خدمت به کشورم را در زمان دیگر و از طریق دیگری به تحقق برسانم.
بنا بر این گزارش فارس، تنگ‌نظری و سوء‌مدیریت‌های دانشگاهی و وزارت علوم موجب فرار مغزها از ایران می‌شود که تاکنون چاره اساسی برای آن اندیشیده نشده است. امیدواریم افرایش آمار دانشجویان ایرانی در آمریکا و اروپا که خواسته یا ناخواسته ایران را ترک می‌کنند و تعداد کمی به کشورمان بازمی‌گردند، درس عبرتی برای وزارت علوم و مسؤولان دانشگاهی شود که اصلاحاتی در رویه مدیریتی انجام دهند.
